Wykładowcy

dr Joseph Choukroun

Ukończył medycynę na Uniwersytecie Montpellier w 1979 w dziedzinie chirurgii. W 1981 roku ukończył także studia w dziedzinie anestezjologii. W 1986 roku a Uniwersytecie w Strasbourgu ukończył specjalizację z zarządzania bólem. Od lat prowadzi badania nad czynnikami wzrostu na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Manem. Autor wielu publikacji z dziedziny zarządzania bólem i periodontologii. Wynalazca i propagator sposobów zastosowania czynników wzrostu w chirurgii stomatologicznej. Rocznie przeprowadza dziesiątki wykładów na całym świecie. Założyciel i przewodniczący kongresu SYFAC – Międzynarodowego Sympozjum o Czynnikach Wzrostu.

Jak osteoimmunologia zmienia większość paradygmatów implantologii i przeszczepów kostnych?

Osteoimmunologia to nowoczesna nauka, która pokazuje wpływ układu odpornościowego na metabolizm kości, ale także na wszystkie zjawiska gojenia tkanek. Rzeczywiście, gojenie kości zaczyna się od reakcji immunologicznej: zapalenie jest wyzwalane przez uwalnianie cytokin zapalnych. Te cytokiny są odpowiedzialne za angiogenezę, która aktywuje tworzenie zrostu kostnego. Zachowanie komórek kostnych zależy od funkcjonowania układu odpornościowego. Wysoki poziom produkcji utleniaczy, zwany stresem oksydacyjnym, prowadzi do niewydolności układu odpornościowego z efektami ubocznymi, takimi jak infekcja, resorpcja kości lub fibrointegracja. Ma to miejsce na przykład u diabetyków, palaczy, pacjentów uczulonych na penicylinę lub cierpiących na przewlekłe choroby zapalne.
Pomyślny metabolizm kostny będzie wymagał zmniejszenia stresu oksydacyjnego za pomocą różnych rozwiązań, takich jak odpowiednia suplementacja witaminą D, redukcja poziomu cholesterolu LDL lub inne odpowiednie środki stymulujące układ odpornościowy. Należy również ponownie rozważyć profilaktykę antybiotykową, aby stosować antybiotyki o znaczących właściwościach stymulujących odporność.
PRF (fibryna bogatopłytkowa) ma także funkcję immunologiczną: zmniejsza poziom zapalenia i zwiększa lokalne działanie przeciwutleniające.
Ta nowa dziedzina nauki sprzyja nowym protokołom klinicznym, takim jak technika otwartej rany. Przy silnym układzie odpornościowym nie ma obaw o infekcję. Łatwo będzie wykazać, że periimplantitis jest chorobą immunologiczną, która powoduje utratę kości wokół implantu, wywołaną przez oksydacyjny stres kostny.

mgr inż. tech. dent.

Jarosław Cmokowicz

Od 10 lat zawodowo związany jest z cyfrowymi technologiami.
Doświadczenie zdobywał pracując w renomowanych laboratoriach i centrach frezowania, gdzie zajmował się wykonywaniem rozległych projektów implantologicznych w technologii CAD/CAM.
Na co dzień wykonuje prace protetyczne w pełnym protokole cyfrowym, wykorzystującym m.in. cyfrowy projekt uśmiechu, nawigację chirurgiczną, natychmiastowe obciążenia z uwzględnieniem wirtualnej artykulacji.
Posiada rozległą wiedzę na temat systemów CAD/CAM, zarówno od strony projektowej, jak i wytwarzania, a przede wszystkim posiada bogate doświadczenie w ich wykorzystaniu w codziennej pracy laboratorium. Certyfikowany trener Exocad i Exoplan.

Natychmiastowa pełnołukowa rehabilitacja implantoprotetyczna z wykorzystaniem nawigowanego postępowania chirurgicznego i protetycznego

Nawigowana implantacja z wykorzystaniem szablonów chirurgicznych jest obecnie standardem klinicznym. Wyzwaniem jest uzyskanie przewidywalnej pod względem funkcjonalnym, okluzyjnym i estetycznym natychmiastowo przeprowadzonej odbudowy implantoprotetycznej. Wykład ma na celu omówienie metod postępowania w przypadkach implantacji natychmiastowej z pełnołukowym obciążeniem funkcjonalnym u pacjentów z resztkowym uzębieniem oraz bezzębiem. Przedstawione zostaną także różne metody stabilizacji wprowadzonych wszczepów, celem ich przewidywalnego utrzymania podczas fazy integracji biologicznej.
Pomyślny metabolizm kostny będzie wymagał zmniejszenia stresu oksydacyjnego za pomocą różnych rozwiązań, takich jak odpowiednia suplementacja witaminą D, redukcja poziomu cholesterolu LDL lub inne odpowiednie środki stymulujące układ odpornościowy. Należy również ponownie rozważyć profilaktykę antybiotykową, aby stosować antybiotyki o znaczących właściwościach stymulujących odporność.
PRF (fibryna bogatopłytkowa) ma także funkcję immunologiczną: zmniejsza poziom zapalenia i zwiększa lokalne działanie przeciwutleniające.
Ta nowa dziedzina nauki sprzyja nowym protokołom klinicznym, takim jak technika otwartej rany. Przy silnym układzie odpornościowym nie ma obaw o infekcję. Łatwo będzie wykazać, że periimplantitis jest chorobą immunologiczną, która powoduje utratę kości wokół implantu, wywołaną przez oksydacyjny stres kostny.

Konstantinos D. Valavanis

Dr Konstantinos D. Valavanis studiował stomatologię na National and Kapodistrian University of Athens w Grecji, gdzie uzyskał tytuł lekarza dentysty w roku 2000. Po ukończeniu studiów uczył się implantologii stomatologicznej w Kraichtal (Niemcy) u prof. Ady Palti oraz w Goldman School of Dental Medicine w Bostonie (USA). Następnie odbył szkolenie w zakresie protetyki u prof. Nitzana Bichacho w Tel Awiwie (Izrael).
Dr Valavanis jest starszym partnerem w Athens Dental Institute (Ateny, Grecja) oraz adiunktem w Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej na Università di Napoli Federico II we Włoszech.
Dr Valavanis pełni obecnie funkcję przewodniczącego ICOI-Hellas, ambasadora i członka zarządu International Congress of Oral Implantologists (ICOI) iprzewodniczącego SENAME Implant Association (Neapol, Włochy).
Jest również członkiem International College of Dentists (ICD). Jest pomysłodawcą Smart Casual Dentistry Symposium, członkiem założycielem i specjalistą implantologiem Deutsche Gesellschaft für Orale Implantologie (DGOI), ekspertem Dental XP oraz dyplomowanym specjalistą International Congress of Oral Implantologists (ICOI).

Strefa przejściowa w natychmiastowym leczeniu implantologicznym: Jak ją wspomagać? Aspekty chirurgiczne i protetyczne

Natychmiastowa implantacja i zaopatrzenie tymczasowe po usunięciu zęba w odcinku przednim, stanowiącym strefę estetyczną, to obecnie powszechnie wykorzystywana metoda leczenia. Jednak naturalny wygląd otaczających tkanek stanowi wciąż wyzwanie dla lekarzy praktyków. Opracowano różne techniki, pozwalające na kształtowanie ich topografii. Po usunięciu zęba dochodzi do utraty objętości tkanek, zarówno w kierunku przedsionkowo-językowym, jak i wierzchołkowo-koronowym.
Celem tej prezentacji jest wskazanie kluczowych etapów chirurgicznych i protetycznych, jakie lekarz może zastosować w celu uzyskania zdrowych i przewidywalnych efektów leczenia implantologicznego w odcinku przednim, a także omówienie fizjologicznego modelowania i remodelingu tkanek po usunięciu zęba, możliwości skompensowania zmian w obrębie tkanek twardych i miękkich poprzez zabiegi regeneracyjne oraz roli zaopatrzenia tymczasowego dla rozwoju tkanek miękkich wokół implantu, jak również kształtu odbudowy docelowej zgodnie z Koncepcją Migracji Brzeżnej.
Pomyślny metabolizm kostny będzie wymagał zmniejszenia stresu oksydacyjnego za pomocą różnych rozwiązań, takich jak odpowiednia suplementacja witaminą D, redukcja poziomu cholesterolu LDL lub inne odpowiednie środki stymulujące układ odpornościowy. Należy również ponownie rozważyć profilaktykę antybiotykową, aby stosować antybiotyki o znaczących właściwościach stymulujących odporność.
PRF (fibryna bogatopłytkowa) ma także funkcję immunologiczną: zmniejsza poziom zapalenia i zwiększa lokalne działanie przeciwutleniające.
Ta nowa dziedzina nauki sprzyja nowym protokołom klinicznym, takim jak technika otwartej rany. Przy silnym układzie odpornościowym nie ma obaw o infekcję. Łatwo będzie wykazać, że periimplantitis jest chorobą immunologiczną, która powoduje utratę kości wokół implantu, wywołaną przez oksydacyjny stres kostny.

dr n. med. Markus Troeltzsch

specjalista chirurgii szczękowo-twarzowej

Absolwent Uniwersytetu Erlangen w Norymberdze (Niemcy), na którym w 2005 roku uzyskał tytuł lekarza stomatologa, a w 2010 roku tytuł doktora nauk medycznych. W latach 2008-2009 kontynuował studia stomatologiczne, specjalizując się w protetyce i stomatologii estetycznej (Curriculum DGÄZ). Spędził 6 miesięcy na Oddziale Chirurgii Uniwersytetu w Sydney (Australia), a następnie trafił do Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu w Zurychu (Szwajcaria). Odbył rezydenturę w Klinikach Uniwersyteckich w Bochum (Niemcy) oraz Göttingen (Niemcy), gdzie uzyskał tytuł chirurgii szczękowo-twarzowej. W styczniu 2016 r. został mianowany konsultantem i starszym lekarzem w dziedzinie chirurgii szczękowo-twarzowej na Uniwersytecie w Göttingen (Niemcy). Od września 2016 roku prowadzi prywatny gabinet stomatologiczny oraz chirurgii jamy ustnej i szczękowo-twarzowej w Ansbach w Bawarii (Niemcy).
Kierownik oddziału chirurgii jamy ustnej i szczękowo-twarzowej w szpitalu w Ansbach w Bawarii (Niemcy). Wieloletni dyrektor APW (Academy for Postgraduate Continuous Education of the German Dental Association). Wykładowca i autora wielu publikacji. Specjalizuje się w zabiegach augmentacyjncych, implantologii stomatologicznej, leczeniu zmian martwiczych szczęk, zabiegach chirurgicznych i implantologicznych dla pacjentów ze złożonymi problemami klinicznymi oraz rozwiązaniach cyfrowych i procedurach nawigacyjnych.

Nieudane implantacje: przyczyny, zapobieganie, rehabilitacja i eksplantacje

Implantologia stomatologiczna stała się bardzo bezpieczną i przewidywalną procedurą. Pomimo, że implantacje i zabiegi augmentacyjne są obecnie rutynową procedurą, to należy pamiętać, że czyha na nas wiele pułapek, które mogą negatywnie wpłynąć na długoterminową satysfakcję pacjenta i chirurga. Obecnie wyzwaniem dla lekarza dentysty jest wybór odpowiedniej techniki i materiału do danego zadania, podczas gdy możliwości i wyzwania medyczne stale rosną. Literatura i media społecznościowe chwalą się wysokimi wskaźnikami sukcesu i zadowolonymi pacjentami, ale rzeczywistość niejednokrotnie wygląda inaczej. Podczas prezentacji skupię się na nieudanych implantacjach wynikających z różnych przyczyn oraz wskażę protokoły naprawcze i rehabilitacyjne.

Uczestnicy wykładu dowiedzą się :

jak ocenić pacjenta, aby wybrać właściwą technikę i materiał dla danego przypadku
jakie mamy dostępne procedury, które zmniejszają ryzyko utraty implantu, w tym nawigację statyczną i dynamiczną oraz ocenę medyczną
jakie są przyczyny i strategie zapobiegania powikłaniom w chirurgii implantologicznej i augmentacyjnej
jak i kiedy ratować źle wszczepione implanty
jak usunąć implanty, których nie można uratować i co zrobić po eksplantacji

dr. Darko Bozić

DMD, MSc, PhD

Adiunkt w Katedrze Periodontologii na Wydziale Stomatologii w Zagrzebiu, Chorwacja. Pracuje w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Klinice Periodontologii jako specjalista periodontolog. Dodatkowo, na co dzień prowadzi również własną prywatną klinikę. Obecnie pełni funkcję Prezesa Europejskiej Federacji Periodontologii (EFP) na lata 2023–2024, a także Prezesa Chorwackiego Towarzystwa Periodontologicznego.
Głównym obszarem jego badań jest analiza proteomiczna tkanek przyzębia, za którą wraz z zespołem otrzymał dwie prestiżowe nagrody IADR. W praktyce klinicznej koncentruje się na rekonstrukcji tkanek miękkich i twardych u pacjentów z periodontitis, ze szczególnym zainteresowaniem badawczym w zakresie stosowania czynników wzrostu, takich jak BMP i kwas hialuronowy, w procedurach regeneracyjnych oraz rekonstrukcji tkanek miękkich z wykorzystaniem różnych matryc kolagenowych.
Dr Božić prowadzi liczne wykłady w kraju i za granicą, mając na swoim koncie ponad 70 zaproszonych prezentacji, w tym wiele podczas międzynarodowych kongresów periodontologicznych. Regularnie organizuje zaawansowane kursy mistrzowskie z pokazami zabiegów chirurgicznych na żywo.

Jak wykorzystać preparaty biologiczne w regeneracji kości?

W procedurach regeneracji kości często stosowane są różnego rodzaju biomateriały. W Europie, do przeszczepów kostnych wykorzystuje się głównie ksenogenne materiały różnego pochodzenia: bydlęce, wieprzowe lub końskie. Materiały te są jednak w istocie jedynie wypełniaczami, zasadniczo tylko rusztowaniami bez żadnych komórek i białka. Z tego powodu są one często stosowane w połączeniu z kością autogenną lub allogenną, w celu uzyskania źródła komórek. W ciągu ostatnich kilku dekad różne czynniki wzrostu (BMP, PDGF, Emdogain, kwas hialuronowy lub PRF) zostały wprowadzone na rynek jako materiał biologiczny, który ma możliwość indukowania rekrutacji komórek, różnicowania komórek prekursorowych kości, które następnie indukują tworzenie nowej kości w tych rusztowaniach. Badania pokazują, że w przypadku ich stosowania zmniejsza się konieczność pobierania autogennej kości. Czy jednak są one tak samo skuteczne jak kość autogenna i czy tak zregenerowana kość może zapewnić długoterminową, stabilną podstawę do wszczepienia implantu? Wykład będzie próbą odpowiedzi na te pytania, poprzez przedstawione koncepcje biologiczne i zaprezentowane przypadki kliniczne dotyczące ich skuteczności.

dr hab. n. med. Tadeusz Morawiec

prof. SUM, specjalista chirurg stomatolog

Absolwent Wydziału Lekarskiego (Oddział Stomatologiczny) Śląskiego Uniwersytetu Medycznego ŚUM w roku 1994.
1995-1999 – asystent w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej w Zabrzu
2009 – 2021 Kierownik Zakładu Chirurgii Stomatologicznej w Bytomiu, Katedry i Kliniki Chirurgii Czaszkowo- Szczękowo –Twarzowej SUM w Katowicach
01.08.2021 Kierownik Katedry i Zakładu Chirurgii Stomatologicznej w Bytomiu
11.2011 do 10.12.2021; 12.04.2023 do nadal – konsultant wojewódzki w dziedzinie chirurgii stomatologicznej
2011 uzyskał Certyfikat Lidera Umiejętności w dziedzinie Implantologii Stomatologicznej przyznany przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Implantologii Stomatologicznej (OSIS)
2014 r. ukończył kursy uzupełniające w zakresie metodologii prowadzenia badań naukowych na University of Harvard School of Dental Medicine (Boston, USA), Research Practice i Essentials of Research Methodology
2014 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych z tematu „Ocen stabilizacji implantów jako miara efektywności zabiegów augmentacyjnych”
2019 r. – prelegent inauguracyjnego sympozjum DMS Dynamic Navigation Society Sapienza University of Roma, Włochy
01.03.2023 do nadal profesor wizytujący w Uniwersytecie Medycznym w Ostrawie
Od lat prowadzi kursy z zakresu chirurgii stomatologicznej, zaawansowanych technik augmentacyjnych, piezochirurgii oraz nawigacji implantologicznej w ramach programu specjalizacji oraz na krajowych i zagranicznych sympozjach i kongresach. Jest Prezesem Śląskiego Oddziału PTS, członkiem polskiego i Europejskiego Stowarzyszenia Osseointegracji (OSIS, EAO). członkiem Master Clinical Trainer z certyfikatem trenera Dynamic Navigation Society. Czas wolny najchętniej spędza na żeglarstwie i nurkowaniu.

Od augmentacji do nawigacji

Utrata zębów, schorzenia ogólne, zabiegi operacyjne w obszarze części twarzowej czaszki powodują powstawanie defektów tkanki kostnej i miękkiej wyrostków zębodołowych. Rekonstrukcja stała brakującego uzębienia, w tym odbudowy implantoprotetycznej wymagają odtworzenia utraconych tkanek twardych i miękkich. W celu zapewnienia prawidłowej techniki zabiegowej wymagana jest precyzyjna diagnostyka radiologiczna z wykonaniem tomografii wolumetrycznej, do której zaliczamy GBR, GTR, spliting, przeszczepy bloków kostnych, sinus lift zamknięty i otwarty. Po ocenie prawidłowości procesu regeneracyjnego możliwe jest przeprowadzenie planowanego leczenia implantoprotetycznego z wykorzystaniem szablonów chirurgicznych dynamicznej nawigacji implantologicznej, a sama rekonstrukcja protetyczna przeprowadzona może być z wykonaniem techniki analogowej i cyfrowej. O sukcesie przeprowadzonego leczenia decydują wszystkie poszczególne elementy zapewniające końcowy efekt terapeutyczny i estetyczny.

dr Andrea Palermo

1996 Ukończył z maksymalną notą studia stomatologiczne na Università degli Studi di Modena (Włochy)
1997- 1998 Podyplomowy kurs implantologii stomatologicznej na Università degli Studi di Modena.
1998- 1999 Podyplomowy kurs chirurgii stomatologicznej na Università degli Studi di Modena.
1999- 2000 Podyplomowy kurs chirurgii periodontologicznej na Università degli Studi di Modena.
2000- 2001 Podyplomowy kurs zaawansowanej chirurgii implantologicznej na Università degli Studi di Modena.
2003-2005 Podyplomowy kurs implantologii i stomatologii kosmetycznej na New York University.
Aktywny członek World Academy of Ultrasonic Piezoelectric Bone Surgey, Dong Seok Song DDS PhD. Wykładowca na kursach i kongresach poświęconych głównie zabiegom natychmiastowego obciążania. Członek i doradca Dooox.com. Aktywny członek World Academy of Growth Factors & Stem Cells in Dentistry. Mentor i koordynator kliniczny New York University C.D.E Italian Graduates Association. Wykładowca na Warwick University (Wielka Brytania), gdzie prowadzi podyplomowy kurs przeszczepiania i augmentacji kości. Wykładowca w European Academy of Oral Surgery and Implantolgy. Starszy wykładowca w City of London Dental School. Autor licznych publikacji dotyczących chirurgii piezoelektrycznej, implantologii i autogennych czynników wzrostu w regeneracji kości. Praktyka prywatna w Lecce (Włochy)

Zachowanie implantów dentystycznych - jak poprawić osseointegrację?

Obecnie leczenie skomplikowanych przypadków stanowi jedno z najczęstszych wyzwań klinicznych codziennej praktyki. Podczas wykładu zostaną omówione czynniki kliniczne, radiograficzne, demograficzne, anatomiczne i rekonstrukcyjne, które realnie wpływają na wiarygodne rokowanie leczenia oraz identyfikację czynników ryzyka. Zostaną przedstawione skomplikowane przypadki, wymagające interdyscyplinarnego podejścia, w których zostanie omówiona strategia leczenia, mająca na celu osiągnięcie przewidywalności klinicznej przy jednoczesnym skróceniu czasu trwania terapii.
Celem wykładu jest przedstawienie technik chirurgicznych o wysokim poziomie kontroli i niskim ryzyku biologicznym, które przyspieszą proces gojenia i rekonwalescencji pacjenta.

Lek. dent. Paweł Szczepaniak

specjalista chirurg stomatolog

Ukończył studia na Śląskim Uniwersytecie Medycznym oraz staż specjalizacyjny z chirurgii stomatologicznej na Katedrze Chirurgii Twarzowo-Szczękowej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Uczestniczył w szkoleniu podyplomowym w zakresie implantologii stomatologicznej na Uniwersytecie Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem.
Ukończył prestiżowy podyplomowy program w zakresie implantoprotetyki i protetyki stomatologicznej Mediterranean Prosthodontic Institute w Castellon de la Plana w Hiszpanii afiliowany przez Uniwersytet Północnej Karoliny Chapel Hill w USA.
Brał udział w szkoleniu dotyczącym rehabilitacji narządu żucia zgodnym z wytycznymi amerykańskiej szkoły okluzji Kois Center w Seatlle prowadzonym przez mentora Kois Center Jacka Głębockiego. Uczestnik szkolenia prowadzonego przez Marco Degidi dotyczącego natychmiastowego obciążenia implantów z zastosowaniem technologii spawania wewnątrzustnego wszczepów metodą WeldOne.
Jest autorem artykułów opublikowanych w literaturze naukowej.
Zajmuję się specjalistycznym tłumaczeniem ustnym i pisemnym w dziedzinie stomatologii.
Brał udział m.in. w tłumaczeniu polskiego wydania „Implantologii stomatologicznej” Micheala S.Blocka pod redakcją dra n. med. M.Dudy.