Natychmiastowa implantacja i zaopatrzenie tymczasowe po usunięciu zęba w odcinku przednim, stanowiącym strefę estetyczną, to obecnie powszechnie wykorzystywana metoda leczenia. Jednak naturalny wygląd otaczających tkanek stanowi wciąż wyzwanie dla lekarzy praktyków. Opracowano różne techniki, pozwalające na kształtowanie ich topografii.  Po usunięciu zęba dochodzi do utraty objętości tkanek, zarówno w kierunku przedsionkowo-językowym, jak i wierzchołkowo-koronowym.
Celem tej prezentacji jest wskazanie kluczowych etapów chirurgicznych i protetycznych, jakie lekarz może zastosować w celu uzyskania zdrowych i przewidywalnych efektów leczenia implantologicznego w odcinku przednim, a także omówienie fizjologicznego modelowania i remodelingu tkanek po usunięciu zęba, możliwości skompensowania zmian w obrębie tkanek twardych i miękkich poprzez zabiegi regeneracyjne oraz roli zaopatrzenia tymczasowego dla rozwoju tkanek miękkich wokół implantu, jak również kształtu odbudowy docelowej zgodnie z Koncepcją Migracji Brzeżnej.
Pomyślny metabolizm kostny będzie wymagał zmniejszenia stresu oksydacyjnego za pomocą różnych rozwiązań, takich jak odpowiednia suplementacja witaminą D, redukcja poziomu cholesterolu LDL lub inne odpowiednie środki stymulujące układ odpornościowy. Należy również ponownie rozważyć profilaktykę antybiotykową, aby stosować antybiotyki o znaczących właściwościach stymulujących odporność.
PRF (fibryna bogatopłytkowa) ma także funkcję immunologiczną: zmniejsza poziom zapalenia i zwiększa lokalne działanie przeciwutleniające.
Ta nowa dziedzina nauki sprzyja nowym protokołom klinicznym, takim jak technika otwartej rany. Przy silnym układzie odpornościowym nie ma obaw o infekcję. Łatwo będzie wykazać, że periimplantitis jest chorobą immunologiczną, która powoduje utratę kości wokół implantu, wywołaną przez oksydacyjny stres kostny.