20 lat PSI
2003-2023
WYKŁADOWCY
dr Konstantinos D. Valavanis
Wyjaśnianie powikłań w leczeniu implantologicznym. Aspekty chirurgiczne i protetyczne
Unravelling implant therapy complications. Surgical and Prosthetic considerations
Wykonanie estetycznego uzupełnienia opartego na implantach stanowi zawsze wyzwanie dla lekarza protetyka. W ciągu ostatnich dziesięciu lat liczne ograniczenia i trudności doprowadziły lekarzy praktyków oraz firmy farmaceutyczne do opracowywania różnych technik i produktów w celu eliminowania niepowodzeń i powikłań wynikających z tych ograniczeń. Mimo to czasami nadal dochodzi do powikłań i niepowodzeń o charakterze chirurgicznym lub protetycznym. Głównym i kluczowym czynnikiem, pozwalającym na wyjaśnienie tych powikłań, jest myślenie i wiedza interdyscyplinarna.
Często można na przykład rozwiązać problem powikłań protetycznych metodami chirurgicznymi albo na odwrót.
Celem niniejszej prezentacji jest wskazanie parametrów i kluczowych czynników, jakie należy uwzględnić przy podejmowaniu decyzji w oparciu o wyniki badań, tak aby rozwiązać niektóre z tych problemów oraz ułatwić osiągnięcie estetycznego, funkcjonalnego i przewidywalnego efektu, zgodnego z oczekiwaniami pacjenta.
The achievement of an aesthetic implant-supported restoration is a constant challenge to the restorative dentist. Over the last decade numerus limitations and difficulties have driven clinicians and implant companies to develop various techniques and products in order to overcome failures and complications due to these limitations.
Still periodically some complications and failures, surgical or prosthetic occur.
Main key factor in order to unravel these complications is interdisciplinary thinking and knowledge.
It is often for example that surgery can solve prosthetic complications and vice versa.
The purpose of this presentation is to highlight parameters and key factors for the evidence-based decision making in order to troubleshoot some these complications and facilitate an aesthetic, functional and predictable result according to the patient expectations.
dr Konstantinos D. Valavanis
Wyjaśnianie powikłań w leczeniu implantologicznym. Aspekty chirurgiczne i protetyczne
Unravelling implant therapy complications. Surgical and Prosthetic considerations
Wykonanie estetycznego uzupełnienia opartego na implantach stanowi zawsze wyzwanie dla lekarza protetyka. W ciągu ostatnich dziesięciu lat liczne ograniczenia i trudności doprowadziły lekarzy praktyków oraz firmy farmaceutyczne do opracowywania różnych technik i produktów w celu eliminowania niepowodzeń i powikłań wynikających z tych ograniczeń. Mimo to czasami nadal dochodzi do powikłań i niepowodzeń o charakterze chirurgicznym lub protetycznym. Głównym i kluczowym czynnikiem, pozwalającym na wyjaśnienie tych powikłań, jest myślenie i wiedza interdyscyplinarna.
Często można na przykład rozwiązać problem powikłań protetycznych metodami chirurgicznymi albo na odwrót.
Celem niniejszej prezentacji jest wskazanie parametrów i kluczowych czynników, jakie należy uwzględnić przy podejmowaniu decyzji w oparciu o wyniki badań, tak aby rozwiązać niektóre z tych problemów oraz ułatwić osiągnięcie estetycznego, funkcjonalnego i przewidywalnego efektu, zgodnego z oczekiwaniami pacjenta.
The achievement of an aesthetic implant-supported restoration is a constant challenge to the restorative dentist. Over the last decade numerus limitations and difficulties have driven clinicians and implant companies to develop various techniques and products in order to overcome failures and complications due to these limitations.
Still periodically some complications and failures, surgical or prosthetic occur.
Main key factor in order to unravel these complications is interdisciplinary thinking and knowledge.
It is often for example that surgery can solve prosthetic complications and vice versa.
The purpose of this presentation is to highlight parameters and key factors for the evidence-based decision making in order to troubleshoot some these complications and facilitate an aesthetic, functional and predictable result according to the patient expectations.
dr. med. dent. Matej Kuliš
Koncepcja zarządzania tkankami miękkimi oparta na protetyce: Protokół sterowanego gojenia tkanek
Utracie zęba często towarzyszy znaczne uszkodzenie tkanek miękkich w miejscu wyłaniania potencjalnego implantu. W dzisiejszych czasach pacjenci stają się coraz bardziej wymagający pod względem efektów estetycznych przy uzupełnianiu braków zębowych za pomocą implantów. Obecny trend przesuwa się od zwykłego przywracania utraconej funkcji do całkowitej odbudowy w celu uzyskania naturalnego wyglądu uzupełnień na implantach.
Architektura dziąseł określana jako różowa estetyka jest jednym z ważnych czynników pełnego sukcesu w stomatologicznym leczeniu odtwórczym. Tkanki wokół implantu mogą być zachowane w momencie ekstrakcji i wszczepienia implantu, ale należy odtworzyć kształt błony śluzowej dziąseł i zębodołu, tak aby uzupełnienie wsparte na implancie mogło wykazywać naturalny profil wyłaniania (EP). Opracowano wiele różnych chirurgicznych procedur rekonstrukcyjnych, jednak zarządzanie procedurami chirurgicznymi i protetycznymi w celu uzyskania optymalnego profilu wyłaniania przy akceptowalnej ilości i jakości tkanek miękkich wokół implantu jest trudne.
Celem wykładu jest zatem przedstawienie przeglądu protetycznego postępowania z tkanką miękką w różnych protokołach wszczepiania implantów, aby zapewnić dobrą jakość i naturalny wygląd tkanek miękkich wokół implantu.
dr. med. dent. Matej Kuliš
Koncepcja zarządzania tkankami miękkimi oparta na protetyce: Protokół sterowanego gojenia tkanek
Utracie zęba często towarzyszy znaczne uszkodzenie tkanek miękkich w miejscu wyłaniania potencjalnego implantu. W dzisiejszych czasach pacjenci stają się coraz bardziej wymagający pod względem efektów estetycznych przy uzupełnianiu braków zębowych za pomocą implantów. Obecny trend przesuwa się od zwykłego przywracania utraconej funkcji do całkowitej odbudowy w celu uzyskania naturalnego wyglądu uzupełnień na implantach.
Architektura dziąseł określana jako różowa estetyka jest jednym z ważnych czynników pełnego sukcesu w stomatologicznym leczeniu odtwórczym. Tkanki wokół implantu mogą być zachowane w momencie ekstrakcji i wszczepienia implantu, ale należy odtworzyć kształt błony śluzowej dziąseł i zębodołu, tak aby uzupełnienie wsparte na implancie mogło wykazywać naturalny profil wyłaniania (EP). Opracowano wiele różnych chirurgicznych procedur rekonstrukcyjnych, jednak zarządzanie procedurami chirurgicznymi i protetycznymi w celu uzyskania optymalnego profilu wyłaniania przy akceptowalnej ilości i jakości tkanek miękkich wokół implantu jest trudne.
Celem wykładu jest zatem przedstawienie przeglądu protetycznego postępowania z tkanką miękką w różnych protokołach wszczepiania implantów, aby zapewnić dobrą jakość i naturalny wygląd tkanek miękkich wokół implantu.
dr Roland Török
Jak uzyskać przewidywalność augmentacji poprzez modyfikacje technik GBR
How to make the augmentation predictable by modifying GBR Techniques
Wskaźnik powodzenia leczenia z użyciem implantów stomatologicznych stale rośnie w ciągu ostatniego dziesięciolecia. Przypadki, które wcześniej uważano za trudne, można obecnie leczyć znacznie łatwiej, osiągając istotnie lepsze efekty. Wynika to z dużych postępów technologicznych w zakresie makro- i mikroukształtowania implantów stomatologicznych, rozwoju procedur diagnostycznych oraz technik udoskonalania istniejących i tworzenia nowych protokołów chirurgicznych, w szczególności tych obejmujących zabiegi i materiały do augmentacji tkanek twardych i miękkich, bez których nie byłaby możliwa współczesna implantologia oparta na odbudowie protetycznej.
Obecnie stosuje się wiele protokołów i technik augmentacji, jednak złotym standardem i techniką z wyboru dla wielu lekarzy pozostają przeszczepy autogennych bloków kostnych, szczególnie w przypadkach, w których wymagana jest augmentacja kości zarówno w wymiarze poziomym, jak i pionowym. Chociaż metoda ta sama w sobie jest bardzo wrażliwa na błędy techniczne i wymaga od lekarza doświadczenia, daje doskonałe efekty i jest stosunkowo niedroga zarówno dla pacjenta, jak i dla chirurga. Głównymi niedogodnościami są ograniczona ilość materiału, jaką można pobrać z okolicznych miejsc dawczych, możliwość znaczącej utraty przeszczepu na skutek resorpcji, a w niektórych przypadkach niedostateczna integracja przeszczepu w miejscu biorczym. Wskaźnik akceptacji ze strony pacjentów jest również dosyć niski, co wynika głównie z bardziej rozległego zabiegu chirurgicznego, otwierania drugiego pola zabiegowego, dłuższego czasu rekonwalescencji pacjenta i dłuższego ogólnego czasu leczenia. Autor przedstawi kilka protokołów augmentacji kości, których efekty są bardzo zbliżone do przeszczepów autogennych bloków kostnych. Ponadto prezentowana technika SGBR jest dużo prostsza, mniej inwazyjna, bardziej przewidywalna i daje szybkie efekty, co skraca czas leczenia.
Success rate of dental implant therapy shows constant rise over the last decade. Cases that were once considered difficult are nowadays managed much more easily with significantly better results. Reasons for this are mayor technological advancements in the field of dental implant macro and micro design, evolution of diagnostic procedures and techniques for improvement of existing and development of new surgical protocols, especially those involving soft and hard tissue augmentation procedures and materials – without which modern prosthetic restoration driven implantology would not be possible.
There are many augmentation protocols and techniques in use today, but local autologuous bone block graft remains the golden standard and technique of choice for many clinicians, especially when both horizontal and vertical bone augmentation is needed. Even though the method itself is very technique sensitive and requires an experienced practician, it shows excellent results, and it is relatively inexpensive for both the patient and the surgeon as well. Main disadvantages are limited graft quantity that can be harvested from local donor sites, possibility of significant graft loss due to resorption and, in some cases, inadequate integration of the graft at recipient region. Also, patient acceptance rate is relatively low – mainly due to more extensive surgical procedure, secondary surgical wound, longer patient recovery time and longer total treatment duration.
The author will present some bone augmentation protocols, with results very similar to those that can be achieved by autologuous bone block grafts. Besides, the presented SGBR technique are much simpler, less invasive, more predictable, with fast results leading to shorter treatment time.
Still periodically some complications and failures, surgical or prosthetic occur.
Main key factor in order to unravel these complications is interdisciplinary thinking and knowledge.
It is often for example that surgery can solve prosthetic complications and vice versa.
The purpose of this presentation is to highlight parameters and key factors for the evidence-based decision making in order to troubleshoot some these complications and facilitate an aesthetic, functional and predictable result according to the patient expectations.
dr Roland Török
Jak uzyskać przewidywalność augmentacji poprzez modyfikacje technik GBR
How to make the augmentation predictable by modifying GBR Techniques
Wskaźnik powodzenia leczenia z użyciem implantów stomatologicznych stale rośnie w ciągu ostatniego dziesięciolecia. Przypadki, które wcześniej uważano za trudne, można obecnie leczyć znacznie łatwiej, osiągając istotnie lepsze efekty. Wynika to z dużych postępów technologicznych w zakresie makro- i mikroukształtowania implantów stomatologicznych, rozwoju procedur diagnostycznych oraz technik udoskonalania istniejących i tworzenia nowych protokołów chirurgicznych, w szczególności tych obejmujących zabiegi i materiały do augmentacji tkanek twardych i miękkich, bez których nie byłaby możliwa współczesna implantologia oparta na odbudowie protetycznej.
Obecnie stosuje się wiele protokołów i technik augmentacji, jednak złotym standardem i techniką z wyboru dla wielu lekarzy pozostają przeszczepy autogennych bloków kostnych, szczególnie w przypadkach, w których wymagana jest augmentacja kości zarówno w wymiarze poziomym, jak i pionowym. Chociaż metoda ta sama w sobie jest bardzo wrażliwa na błędy techniczne i wymaga od lekarza doświadczenia, daje doskonałe efekty i jest stosunkowo niedroga zarówno dla pacjenta, jak i dla chirurga. Głównymi niedogodnościami są ograniczona ilość materiału, jaką można pobrać z okolicznych miejsc dawczych, możliwość znaczącej utraty przeszczepu na skutek resorpcji, a w niektórych przypadkach niedostateczna integracja przeszczepu w miejscu biorczym. Wskaźnik akceptacji ze strony pacjentów jest również dosyć niski, co wynika głównie z bardziej rozległego zabiegu chirurgicznego, otwierania drugiego pola zabiegowego, dłuższego czasu rekonwalescencji pacjenta i dłuższego ogólnego czasu leczenia. Autor przedstawi kilka protokołów augmentacji kości, których efekty są bardzo zbliżone do przeszczepów autogennych bloków kostnych. Ponadto prezentowana technika SGBR jest dużo prostsza, mniej inwazyjna, bardziej przewidywalna i daje szybkie efekty, co skraca czas leczenia.
Success rate of dental implant therapy shows constant rise over the last decade. Cases that were once considered difficult are nowadays managed much more easily with significantly better results. Reasons for this are mayor technological advancements in the field of dental implant macro and micro design, evolution of diagnostic procedures and techniques for improvement of existing and development of new surgical protocols, especially those involving soft and hard tissue augmentation procedures and materials – without which modern prosthetic restoration driven implantology would not be possible.
There are many augmentation protocols and techniques in use today, but local autologuous bone block graft remains the golden standard and technique of choice for many clinicians, especially when both horizontal and vertical bone augmentation is needed. Even though the method itself is very technique sensitive and requires an experienced practician, it shows excellent results, and it is relatively inexpensive for both the patient and the surgeon as well. Main disadvantages are limited graft quantity that can be harvested from local donor sites, possibility of significant graft loss due to resorption and, in some cases, inadequate integration of the graft at recipient region. Also, patient acceptance rate is relatively low – mainly due to more extensive surgical procedure, secondary surgical wound, longer patient recovery time and longer total treatment duration.
The author will present some bone augmentation protocols, with results very similar to those that can be achieved by autologuous bone block grafts. Besides, the presented SGBR technique are much simpler, less invasive, more predictable, with fast results leading to shorter treatment time.
Still periodically some complications and failures, surgical or prosthetic occur.
Main key factor in order to unravel these complications is interdisciplinary thinking and knowledge.
It is often for example that surgery can solve prosthetic complications and vice versa.
The purpose of this presentation is to highlight parameters and key factors for the evidence-based decision making in order to troubleshoot some these complications and facilitate an aesthetic, functional and predictable result according to the patient expectations.
dr n.med. Maciej Michalak
Od zegarka do implantu – tajniki szwajcarskiej precyzji.
Z wykładu dowiesz się, co wspólnego mają ze sobą zegarek i implant.
Szwajcaria znana jest z wysokiej precyzji oraz rygorystycznych norm jakości.
- Sposoby polepszenia konwencjonalnych metod leczenia implantologicznego.
- Implantologia zgodna biologicznie.
- Zalety szwajcarskiej precyzji.
- Powtarzalne algorytmy implantacji.
dr n.med. Maciej Michalak
Od zegarka do implantu – tajniki szwajcarskiej precyzji.
Z wykładu dowiesz się, co wspólnego mają ze sobą zegarek i implant.
Szwajcaria znana jest z wysokiej precyzji oraz rygorystycznych norm jakości.
- Sposoby polepszenia konwencjonalnych metod leczenia implantologicznego.
- Implantologia zgodna biologicznie.
- Zalety szwajcarskiej precyzji.
- Powtarzalne algorytmy implantacji.
dr n.med. Krzysztof Dowgierd
Zastosowanie implantów zębowch u dzieci i młodzieży
Use of dental implants in children and adolescents
Prezentacja ma na celu pokazanie zastosowania implantów zębowych u dzieci i młodzieży leczonych z powodu wtórnych deformacji po zabiegach onkologicznych i z powodu wrodzonych wad rozwojowych twarzoczaszki.
Wykonanie uzupełnienia protetycznego opartego na implantach w tej specyficznej grupie ma na celu przywrócenie funkcji żucia i połykania oraz stymulacja wzrostu szkieletu twarzoczaszki, co jest istotnym i integralnym elementem całościowego leczenia.
Tego typu leczenie zabezpiecza przed wystąpieniem wtórnych deformacji wyrostkowo zębowych, podnosi standard życia dziecka i nie eliminuje z grupy rówieśniczej. Również w szczególnych przypadkach u pacjentów bezzębnych (dysplazja ektodermalna, deformacja porozszczepowa) pozwala na przeprowadzenie leczenie z zakresu chirurgii ortognatycznej korygującej deformację twarzowo zgryzowe.
Materiał obejmuje pacjentów po rekonstrukcjach opartych na zespoleniach mikronaczyniowych z powodu resekcji onkologicznych, pacjentów z wtórnymi deformacjami poro szczepowymi, pacjentów z dysplazją ektodermalną i pacjentów pourazowych.
Wnioski: zastosowanie implantów zębowych w grupie pacjentów pediatrycznych jest integralnym etapem leczenia. W wielu przypadkach zastosowanie implantów wraz z odbudową protetyczną jest najistotniejszym elementem terapii dla pacjenta.
Wskazania do tego typu terapii są specyficzne i powinny być zarezerwowane dla szczególnych przypadków.
The presentation aims to show the use of dental implants in children and adolescents treated for secondary deformities following oncological treatment as well as for congenital facial malformations.
The delivery of implant-based prosthetic restorations in this specific group is aimed at restoring chewing and swallowing functions, as well as at stimulating the growth of the craniofacial skeleton, which is an important and integral part of the overall treatment plan.
This type of treatment protects against the occurrence of secondary dentoalveolar deformities, improves the child’s quality of life and prevents the child from being isolated from their peer group. Also, in special cases involving edentulous patients (with ectodermal dysplasia or cleft-related deformities) it makes it possible for orthognathic surgery to correct facial and occlusal malformations.
The material presented includes patients who have undergone reconstructive procedures based on microvascular anastomoses following oncologic resections, as well as patients with secondary cleft-related deformities, patients with ectodermal dysplasia and trauma patients.
Conclusions: The use of dental implants in pediatric patients is an integral part of the treatment process. In many cases, the use of implants along with prosthetic restoration is the most important part of the treatment process from the patient’s standpoint.
The indications for this type of therapy are specific and should be reserved for particular cases.
dr n.med. Krzysztof Dowgierd
Zastosowanie implantów zębowch u dzieci i młodzieży
Use of dental implants in children and adolescents
Prezentacja ma na celu pokazanie zastosowania implantów zębowych u dzieci i młodzieży leczonych z powodu wtórnych deformacji po zabiegach onkologicznych i z powodu wrodzonych wad rozwojowych twarzoczaszki.
Wykonanie uzupełnienia protetycznego opartego na implantach w tej specyficznej grupie ma na celu przywrócenie funkcji żucia i połykania oraz stymulacja wzrostu szkieletu twarzoczaszki, co jest istotnym i integralnym elementem całościowego leczenia.
Tego typu leczenie zabezpiecza przed wystąpieniem wtórnych deformacji wyrostkowo zębowych, podnosi standard życia dziecka i nie eliminuje z grupy rówieśniczej. Również w szczególnych przypadkach u pacjentów bezzębnych (dysplazja ektodermalna, deformacja porozszczepowa) pozwala na przeprowadzenie leczenie z zakresu chirurgii ortognatycznej korygującej deformację twarzowo zgryzowe.
Materiał obejmuje pacjentów po rekonstrukcjach opartych na zespoleniach mikronaczyniowych z powodu resekcji onkologicznych, pacjentów z wtórnymi deformacjami poro szczepowymi, pacjentów z dysplazją ektodermalną i pacjentów pourazowych.
Wnioski: zastosowanie implantów zębowych w grupie pacjentów pediatrycznych jest integralnym etapem leczenia. W wielu przypadkach zastosowanie implantów wraz z odbudową protetyczną jest najistotniejszym elementem terapii dla pacjenta.
Wskazania do tego typu terapii są specyficzne i powinny być zarezerwowane dla szczególnych przypadków.
The presentation aims to show the use of dental implants in children and adolescents treated for secondary deformities following oncological treatment as well as for congenital facial malformations.
The delivery of implant-based prosthetic restorations in this specific group is aimed at restoring chewing and swallowing functions, as well as at stimulating the growth of the craniofacial skeleton, which is an important and integral part of the overall treatment plan.
This type of treatment protects against the occurrence of secondary dentoalveolar deformities, improves the child’s quality of life and prevents the child from being isolated from their peer group. Also, in special cases involving edentulous patients (with ectodermal dysplasia or cleft-related deformities) it makes it possible for orthognathic surgery to correct facial and occlusal malformations.
The material presented includes patients who have undergone reconstructive procedures based on microvascular anastomoses following oncologic resections, as well as patients with secondary cleft-related deformities, patients with ectodermal dysplasia and trauma patients.
Conclusions: The use of dental implants in pediatric patients is an integral part of the treatment process. In many cases, the use of implants along with prosthetic restoration is the most important part of the treatment process from the patient’s standpoint.
The indications for this type of therapy are specific and should be reserved for particular cases.
prof. Teresa Lombardi
Ocena jakości kości w celu uzyskania optymalnej stabilności implantu
Bone quality evaluation to achieve optimal implant stability
Celem preparacji łoża dla wszczepienia implantu jest uzyskanie jego stabilności przy minimalnym urazie tkanek.
Odpowiednia stabilność pierwotna implantu jest konieczna, aby zapobiec mikroruchom, które mogą potencjalnie prowadzić do włóknistej inkapsulacji i utrudniać osseointegrację. Jednocześnie nadmierny moment obrotowy przy wprowadzaniu implantu wiąże się ze wzrostem krytycznego nacisku na kość zbitą, co wywołuje mikropęknięcia i martwicę kości. Te mikrouszkodzenia są silnym bodźcem, który inicjuje ukierunkowaną przebudowę kości wokół implantu.
Różne czynniki wpływają na stabilność implantu: dokładna ocena jakości kości oraz kształtu implantu są podstawą do optymalnego przygotowania miejsca wszczepienia i uzyskania prawidłowego momentu obrotowego, co może zapewnić stabilność implantu, minimalizując ryzyko wczesnego niepowodzenia implantu lub niekontrolowanej resorpcji kości brzeżnej w okolicy implantu.
The aim of implant site preparation is to obtain implant stability with minimal trauma.
An adequate implant primary stability is necessary to prevent micro-movements which could potentially lead to fibrous incapsulation and impede osseointegration.
At the same time, excessive implant insertion torque has been associated with an increase in critical pressure on the cortical bone triggering microfractures and bone necrosis. These micro-damages are a strong stimulator for initiating targeted peri-implant bone remodeling.
Different factors influence implant stability: careful evaluation of bone quality and implant design are fundamental to optimize site preparation obtaining correct insertion torque which could ensure implant stability, minimizing risks of early implant failure or uncontrolled peri-implant marginal bone resorption.
prof. Teresa Lombardi
Ocena jakości kości w celu uzyskania optymalnej stabilności implantu
Bone quality evaluation to achieve optimal implant stability
Celem preparacji łoża dla wszczepienia implantu jest uzyskanie jego stabilności przy minimalnym urazie tkanek.
Odpowiednia stabilność pierwotna implantu jest konieczna, aby zapobiec mikroruchom, które mogą potencjalnie prowadzić do włóknistej inkapsulacji i utrudniać osseointegrację. Jednocześnie nadmierny moment obrotowy przy wprowadzaniu implantu wiąże się ze wzrostem krytycznego nacisku na kość zbitą, co wywołuje mikropęknięcia i martwicę kości. Te mikrouszkodzenia są silnym bodźcem, który inicjuje ukierunkowaną przebudowę kości wokół implantu.
Różne czynniki wpływają na stabilność implantu: dokładna ocena jakości kości oraz kształtu implantu są podstawą do optymalnego przygotowania miejsca wszczepienia i uzyskania prawidłowego momentu obrotowego, co może zapewnić stabilność implantu, minimalizując ryzyko wczesnego niepowodzenia implantu lub niekontrolowanej resorpcji kości brzeżnej w okolicy implantu.
The aim of implant site preparation is to obtain implant stability with minimal trauma.
An adequate implant primary stability is necessary to prevent micro-movements which could potentially lead to fibrous incapsulation and impede osseointegration.
At the same time, excessive implant insertion torque has been associated with an increase in critical pressure on the cortical bone triggering microfractures and bone necrosis. These micro-damages are a strong stimulator for initiating targeted peri-implant bone remodeling.
Different factors influence implant stability: careful evaluation of bone quality and implant design are fundamental to optimize site preparation obtaining correct insertion torque which could ensure implant stability, minimizing risks of early implant failure or uncontrolled peri-implant marginal bone resorption.
prof. Claudio Stacchi, M.Sc.
Wpływ anatomii zatoki szczękowej na decyzje kliniczne
Influence of maxillary sinus anatomy on clinical decisions
Niedostateczna wysokość kości wyrostka stanowi powszechne utrudnienie dla wszczepiania implantów zębowych w bocznym odcinku szczęki. Sytuacja ta wynika z utraty kości na skutek chorób przyzębia, resorpcji kości wyrostka po usunięciu zębów, pneumatyzacji zatok szczękowych lub połączenia wymienionych zjawisk. Opisano wiele technik, które miały rozwiązać ten problem, poczynając od augmentacji zatoki szczękowej z dostępu bocznego, którą zaproponował Tatum w 1976 roku, a opisali jako pierwsi Boyne i James w roku 1980. Przezwyrostkowe podnoszenie dna zatoki (ang. transcrestal sinus floor elevation, tSFE) to minimalnie inwazyjna alternatywa, pozwalająca przeprowadzić zabieg augmentacji poprzez pozostały wyrostek zębodołowy. Ta technika pozwala ograniczyć dolegliwości u pacjentów oraz zachować integralność kostnych ścian zatoki, stanowiących najważniejsze źródło komórek progenitorowych kości. Wysokość zachowanej kości przez lata stanowiła kryterium wyboru pomiędzy podnoszeniem dna zatoki z dostępu bocznego lub przezwyrostkowego. Najnowsze postępy w zakresie chirurgii dowiodły jednak, że tSFE można z powodzeniem stosować niezależnie od wysokości zachowanej kości wyrostka, osiągając istotną augmentację w wymiarze pionowym przy dostępie przezwyrostkowym.
Podczas wykładu zostaną wskazane zalety i wady różnych rodzajów zabiegów, wraz z propozycją nowych wskazówek dotyczących wyboru dogodniejszego podejścia chirurgicznego w oparciu o aspekty anatomiczne i biologiczne w celu uzyskania zadowalających efektów regeneracji w przewidywalny i możliwie najmniej inwazyjny sposób.
Insufficient alveolar bone height is a common obstacle to the placement of dental implants in the posterior maxilla. This condition results from bone loss caused by periodontal disease, from alveolar bone resorption following teeth extraction, from pneumatization of the maxillary sinus, or a combination of the above. Many techniques have been described to overcome this situation since the grafting of maxillary sinus with lateral approach was proposed in 1976 by Tatum and first published in 1980 by Boyne and James. Transcrestal sinus floor elevation (tSFE) is a minimally invasive alternative to perform the grafting procedure through the residual alveolar crest: this technique allows to reduce patient morbidity and to preserve the integrity of sinus bone walls, which are the most important source for osteoprogenitor cells. Residual bone height remained for many years the criterion of choice between lateral and transcrestal sinus floor elevation: however, recent surgical advances showed successful application of tSFE irrespective of the residual alveolar bone height, obtaining considerable vertical augmentation with transcrestal approach.
This lecture will highlight pros and cons of the different interventions, proposing new guidelines for choosing the more convenient surgical approach basing on anatomical and biological considerations, in order to obtain satisfactory regenerative results with the minimal possible invasivity in a predictable way.
prof. Claudio Stacchi, M.Sc.
Wpływ anatomii zatoki szczękowej na decyzje kliniczne
Influence of maxillary sinus anatomy on clinical decisions
Niedostateczna wysokość kości wyrostka stanowi powszechne utrudnienie dla wszczepiania implantów zębowych w bocznym odcinku szczęki. Sytuacja ta wynika z utraty kości na skutek chorób przyzębia, resorpcji kości wyrostka po usunięciu zębów, pneumatyzacji zatok szczękowych lub połączenia wymienionych zjawisk. Opisano wiele technik, które miały rozwiązać ten problem, poczynając od augmentacji zatoki szczękowej z dostępu bocznego, którą zaproponował Tatum w 1976 roku, a opisali jako pierwsi Boyne i James w roku 1980. Przezwyrostkowe podnoszenie dna zatoki (ang. transcrestal sinus floor elevation, tSFE) to minimalnie inwazyjna alternatywa, pozwalająca przeprowadzić zabieg augmentacji poprzez pozostały wyrostek zębodołowy. Ta technika pozwala ograniczyć dolegliwości u pacjentów oraz zachować integralność kostnych ścian zatoki, stanowiących najważniejsze źródło komórek progenitorowych kości. Wysokość zachowanej kości przez lata stanowiła kryterium wyboru pomiędzy podnoszeniem dna zatoki z dostępu bocznego lub przezwyrostkowego. Najnowsze postępy w zakresie chirurgii dowiodły jednak, że tSFE można z powodzeniem stosować niezależnie od wysokości zachowanej kości wyrostka, osiągając istotną augmentację w wymiarze pionowym przy dostępie przezwyrostkowym.
Podczas wykładu zostaną wskazane zalety i wady różnych rodzajów zabiegów, wraz z propozycją nowych wskazówek dotyczących wyboru dogodniejszego podejścia chirurgicznego w oparciu o aspekty anatomiczne i biologiczne w celu uzyskania zadowalających efektów regeneracji w przewidywalny i możliwie najmniej inwazyjny sposób.
Insufficient alveolar bone height is a common obstacle to the placement of dental implants in the posterior maxilla. This condition results from bone loss caused by periodontal disease, from alveolar bone resorption following teeth extraction, from pneumatization of the maxillary sinus, or a combination of the above. Many techniques have been described to overcome this situation since the grafting of maxillary sinus with lateral approach was proposed in 1976 by Tatum and first published in 1980 by Boyne and James. Transcrestal sinus floor elevation (tSFE) is a minimally invasive alternative to perform the grafting procedure through the residual alveolar crest: this technique allows to reduce patient morbidity and to preserve the integrity of sinus bone walls, which are the most important source for osteoprogenitor cells. Residual bone height remained for many years the criterion of choice between lateral and transcrestal sinus floor elevation: however, recent surgical advances showed successful application of tSFE irrespective of the residual alveolar bone height, obtaining considerable vertical augmentation with transcrestal approach.
This lecture will highlight pros and cons of the different interventions, proposing new guidelines for choosing the more convenient surgical approach basing on anatomical and biological considerations, in order to obtain satisfactory regenerative results with the minimal possible invasivity in a predictable way.
dr Thomas Giblin
Planowanie leczenia implantologicznego – od estetyki do biomechaniki
Implant Treatment Planning- from Beauty to Biomechanics
Istnieje wiele czynników, które zapewniają sukces w implantacji, dlatego zawsze musimy się upewnić, że uwzględniliśmy je wszystkie podczas procesu planowania leczenia.
Mój wykład będzie poświęcony szerokiemu spektrum zagadnień, od planowania estetyki i diagnostyki aż do zrozumienia zasad okluzji i biomechaniki w celu zapewnienia trwałości uzupełnień.
W szczególności zostaną omówione:
- diagnostyka i planowanie estetyczne
- punkty orientacyjne podczas prowadzenia leczenia
- pojęcia z zakresu biomechaniki
- okluzja na implantach
- opcje i projektowanie odbudowy
- elementy kluczowe podczas wprowadzania implantu w celu zapewnienia sukcesu protetycznego
- cyfrowy i analogowy workflow
There are many factors that ensure success in Implant dentistry, and we must ensure we have accounted for them all in our planning prior to executing our surgical and restorative procedures. This lecture will cover many areas from aesthetic planning and diagnosis to understanding occlusion and biomechanics to ensure the longevity of our restoration.
Topics include
- Aesthetic Diagnosis and planning
- Landmarks to guide treatment
- Concepts in Biomechanics
- Occlusion for Implants
- Restoration considerations and design
- Keys to implant placement to ensure prosthetic success
- Digital vs analog workflows
dr Thomas Giblin
Planowanie leczenia implantologicznego – od estetyki do biomechaniki
Implant Treatment Planning- from Beauty to Biomechanics
Istnieje wiele czynników, które zapewniają sukces w implantacji, dlatego zawsze musimy się upewnić, że uwzględniliśmy je wszystkie podczas procesu planowania leczenia.
Mój wykład będzie poświęcony szerokiemu spektrum zagadnień, od planowania estetyki i diagnostyki aż do zrozumienia zasad okluzji i biomechaniki w celu zapewnienia trwałości uzupełnień.
W szczególności zostaną omówione:
- diagnostyka i planowanie estetyczne
- punkty orientacyjne podczas prowadzenia leczenia
- pojęcia z zakresu biomechaniki
- okluzja na implantach
- opcje i projektowanie odbudowy
- elementy kluczowe podczas wprowadzania implantu w celu zapewnienia sukcesu protetycznego
- cyfrowy i analogowy workflow
There are many factors that ensure success in Implant dentistry, and we must ensure we have accounted for them all in our planning prior to executing our surgical and restorative procedures. This lecture will cover many areas from aesthetic planning and diagnosis to understanding occlusion and biomechanics to ensure the longevity of our restoration.
Topics include
- Aesthetic Diagnosis and planning
- Landmarks to guide treatment
- Concepts in Biomechanics
- Occlusion for Implants
- Restoration considerations and design
- Keys to implant placement to ensure prosthetic success
- Digital vs analog workflows
SPONSOR PLATYNOWY:
SPONSOR ZŁOTY CURRICULUM:
SPONSOR ZŁOTY:
ZŁOTY PARTNER CURRICULUM IMPLANTOLOGII:
PATRON PRASOWY:
PATRON MEDIALNY:
